Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Ένας διαφορετικός μπαμπάς...Ο χάπι daddy Αλέξανδρος!!


Ένας υπέροχος άνθρωπος , ένας άνθρωπος που πραγματικά εμένα με τον λόγο του με κέντρισε το ενδιαφέρον. Ένας μπαμπάς , ή αλλιώς όπως τον ξέρουν πολλοί στο facebook ο χάπι daddy , 24 ώρες το 24ωρο. Ένας μπαμπάς που μεγαλώνει μόνος του το αγοράκι του και μας θυμίζουν λίγο από κράμερ εναντίον κράμερ. Αυτός λοιπόν ο μπαμπάς μέσα από το πρώτο του προσωπικό βιβλίο έχει να σας πει πολλά.
Με το βιβλίο του θα συγκινηθείτε  , θα γελάσετε φυσικά με τη χιουμοριστική γραφή του και στο τέλος θα σας μείνουν ανάμεικτα συναισθήματα από αυτό το ταξίδι δίχως τέλος. Για λίγο θα μπείτε στη ζωή του, στην καθημερινότητα του και θα δείτε πως είναι ένας μπαμπάς να γίνεται και μπαμπάς αλλά και μαμά

Χάπι Daddy


Συγγραφέας: Αλέξανδρος Δ. Παπαγιάγκου
Εκδόσεις:Bookstars - Γιωγγαράς, 2014
Σελίδες: 318 
ISBN 978-960-571-059-0

Μόνος ταξιδιώτης με τη βαλίτσα μου γεμάτη αρώματα, αναμνήσεις και συναισθήματα, προσπαθώ να φωτίσω με το φακό μου το δρόμο προς την Ιθάκη για τον γιο μου. Όταν ο μικρός κοιμάται, γράφω κείμενα που εμπνέομαι από τη σχέση μου μαζί του. Ενώ ο γιος μου και το παιδί που κρύβω μέσα μου εξακολουθούν να μάχονται για την επιμέλειά μου, ρίχνουμε και οι τρεις ένα παιχνιδιάρικο βλέμμα & ένα συνένοχο χαμόγελο στη ζωή, και η ζωή θα μας την κάνει την χάρη...




Ένα μικρό απόσπασμα που μπορείτε να το βρείτε και στο βιβλίο του και φυσικά στο προσωπικό του blog

Ένας χρόνος μετά
15 Δεκεμβρίου 2013


Ίσως κάποτε μικρέ μου θα πρέπει να σου μιλήσω για αυτόν τον τελευταίο χρόνο… Φοβάμαι πως κάποτε θα με ρωτήσεις, ελπίζω να είναι όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια αργότερα, ώστε οι μνήμες να έχουν στρογγυλέψει, να έχουν γλυκάνει τόσο και να ακούγονται όλα σαν ένα παιδικό παραμύθι, που πάντα κρύβει έναν κακό λύκο, αλλά επίσης πάντα, στο τέλος, ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…
            Είναι πολύ περίεργος ο χρόνος γιε μου, παίζει τα δικά του παιχνίδια… Εξωτερικά όλοι μας μεγαλώσαμε κατά έναν χρόνο… Εμείς όμως γνωρίζουμε καλά, πως μέσα μας, οι χρόνοι έτρεξαν διαφορετικά.. Εγώ έζησα ακόμα μια ζωή ολόκληρη σε έναν χρόνο, μια ζωή γεμάτη καινούρια πράγματα και εμπειρίες που ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα αντιμετώπιζα… Έζησα τουλάχιστον 10 χρόνια σε ένα έτος, ίσως πραγματικά έζησα ακόμα μία ζωή σε παρένθεση, παράλληλα με τον εξωτερικό χρόνο, στον εσωτερικό χρόνο έτρεχε ακόμα μία ζωή.. όπως αυτές που σου δίνουν δώρο οι φίλοι σου στο facebook… Εσύ, ήσουν μόλις 1μιση έτους.. Εξωτερικά σήμερα είσαι 2μιση ετών… Το μέσα σου όμως είναι το μόνο που ξέρει… Αυτό γνωρίζει πως οι εμπειρίες σου ίσως σου έχουν δώσει ήδη bonus «ωριμότητας», «μεγαλώματος» δεν ξέρω πώς να το ονομάσω.. ξέρω όμως πως το βλέπω στο βλέμμα σου..
            Θα είμαι εδώ για σένα, με σένα, μαζί σου… όπως τότε, τώρα και για όσο.. για όσο αντέξω και για όσο εξαρτάται από το χέρι μου.. Γιατί η καρδιά μου έτσι κι αλλιώς έχει πλέον παραδοθεί αμαχητί, συντονίστηκε στον παλμό της δικής σου καρδιάς, κι αν είσαι μακριά και δεν έχει καλό «σήμα» αποσυντονίζεται…
            Κάθε φορά, κάθε χρόνο, όταν γιορτάζει ο Άγιος Ελευθέριος, θα μας κλείνει το μάτι πονηρά και συνένοχα η Αγία Ελευθερία για να θυμόμαστε τι ευκαιρία μας έδωσε η ζωή… γιατί εμείς την «απειλή» την μετατρέπουμε σε ευκαιρία.
            (Αυτό το κειμενάκι θα έπρεπε να έχει και ήχο, για να ακούγονται όλα όσα λες τώρα που παίζεις δίπλα μου με το καράβι των λολομπλικ – playmobil και βάζεις φυλακή στο αμπάρι τους ναύτες, και ακούγεται και μουσική από την τηλεόραση και σηκώνεσαι και χορεύεις, και μου χαμογελάς… και έρχονται Χριστούγεννα..!!)


Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα αλλά και να επικοινωνήσετε μαζί του είtε μέσω του blog του είτε μέσω της σελίδας του στο facebook

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου